511,9 KM => Most Poniatowskiego.
Najładniejszy, zabytkowy most Warszawy z wierzyczkami i secesyjnym zdobnictwem, zbudowany przed I wojną światową. Łączy centrum miasta z Saską Kępą.
512,1 KM => Most Średnicowy z 1931 roku
512,5 KM => Most Świętokrzyski z 2000r. o nowoczesnej architekturze, jezdnię zawieszono na linach zbiegających się na szczycie tylko jednego pylonu. Przed mostem na lewym brzegu pomnik Warszawskiej Syrenki z mieczem i tarczą w dłoniach, herbu i symbolu stolicy.
512,8 KM L => ujęcie wody dla elektrociepłowni „Powiśle”.
513,3 KM P => Kanał wejściowy do Praskiego Portu Handlowego z lat 1923 -1930 o trzech nikomu dzisiaj niepotrzebnych, nieużytkowanych i zamulonych basenach. Przy moście nad kanałem ul . Wybrzeże Szczecińskie funkcjonuje wodowskaz „Warszawa” o rzędnej zero 76,08 m n.p.m. Aktualnie w porcie działa jedynie komisariat Policji, WOPR, na prawym brzegu kanału za mostem. Po drugiej stronie mostu wzniesiono pomnik Kościuszkowców.
513,9 KM => Most Śląsko-Dąbrowski trasy WZ, zbudowany w latach 1947-1949 na ocalałych filarach Mostu Kierbedzia, pierwszego warszawskiego stałego mostu kamienno-stalowego.
515,6 KM => Most Gdański, a właściwe dwa mosty obok siebie: kolejowy z 1946 r. i dwupoziomowy drogowo-tramwajowy z 1959 r.
516 KM L = > Cytadela Warszawska – twierdza rosyjska zbudowana na rozkaz cara Mikołaja I w Warszawie po upadku powstania listopadowego z zamysłem kontroli nad miastem. Pełniła także rolę więzienia śledczego oraz miejsca straceń działaczy narodowych i rewolucjonistów. Obecnie w Cytadeli mieści się Dowództwo Wojsk Lądowych Wojska Polskiego, a przy wjeździe od ul. Skazańców – Muzeum Dziesiątego Pawilonu.
517 KM L => Teren Klubu Sportowego „Spójnia” założonego w 1949 r. (pomost i slip). Ostatnia warszawska przystań wodna. Za „Spójnią” zaczyna się wielki busz wiklinowy międzywala, za którym po prawej stronie znajdują się koszary policyjne na Golędzinowie, a po lewej wieżowce Kępy Potockiej. Wisła rozlewa się szeroko, nurt przechodzi przez ławice piasku pod prawy, kamienisty brzeg.
518 KM => Most Toruński im. Grota-Roweckiego na trasie Armii Krajowej.
520 KM => Ujście Kanału Żerańskiego (dawnego Kanału Królewskiego) o długości 17,6 km, przeciętnej głębokości 2,5 m oraz szerokości 25 m. Budowę kanału łączącego Wisłę z Jeziorem Zegrzyńskim zaczęto przed ostatnią wojną, ukończono w 1963 r. Od strony Wisły posiada on śluzy im. Inżyniera Tadeusza Tillingera. Śluza może pracować przy zmiennych poziomach wody (raz wyższej od strony portu, kiedy indziej od strony Wisły), a jej rozwiązanie konstrukcyjne jest jedyne w Polsce. Płaskie stalowe zasuwy, podwieszane na rolkach do belek mostowych chowają się z prawej strony do wnęki w głowie śluzy, a most ulega następnie podniesieniu. Oba mechanizmy działają przy napędzie elektrycznym, ale posiadają także rezerwowy napęd korbowy, do uruchomienia którego potrzeba 4 osób. W basenie portowym za śluzą wykonano nabrzeże do przeładunku węgla, dowożonego ze Śląska drogą wodną, co nigdy nie nastąpiło.
520,1 KM P => Basen zimowiska dla statków. Początek Kotliny Warszawskiej, koniec Doliny Środkowej Wisły.
520,9 KM L => Ujście rzeczki Rudawki, prawie całkowicie biegnącej kanałami pod gęstą zabudową Warszawy. Rezerwat przyrody „Lasek Bielański”, a obok budynki zespołu klasztornego Kamedułów oraz katolickiego Uniwersytetu Stefana Wyszyńskiego.
521 KM P => Wylot kolektora z oczyszczalni ścieków „Czajka”
521,1 KM L => Ujęcie wody dla Huty Licchini
525,2 KM L => Buraków, granica Warszawy lewobrzeżnej. Duża kępa, pomału zrastająca się ze stałym lądem, rozpoczyna cały archipelag różnej wielkości wysp wiślanych. W celu ochrony ostoi rzadkich i ginących gatunków ptaków utworzono na ich terenie 1 1998 r. rezerwat przyrody „Ławice Kiełpińskie” o powierzchni 803 ha. Latem Łomianki z Nowodworami łączy prom „Turkawka”.
531,2 KM P => Ujście Kanału Henrykowskiego. Barokowo- klasycystyczny zespół pałacowo-parkowy z 1779 r. własność prymasa Polski Jerzego Poniatowskiego. Na lewym brzegu Kępa Kiełpińska, pokryta sadami.
533,5 KM P => Rezerwat „Bukowiec Jabłonowski” o powierzchni 37,7 ha z 1990 r. chroniący najcenniejsze fragmenty Lasów Chotomowskich z panującym dębem, udziałem sosny, buka i brzozy brodawkowatej; wiek pojedynczych dębów i buków sięga 150 lat.
536 KM P => Kępa Rajszewska. Pole golfowe o charakterze parkowym z kilkoma naturalnymi zbiornikami wodnymi (starorzecza Wisły). W środku koryta mielizny i ławice.
537 KM L => Dziekanów Polski. Wisła łagodnym łukiem skręca na północny zachód.
538,8 KM L => Pieńków, długa wyspa.
542,3 KM L => Cząstków, początek wysp i następnego ptasiego rezerwatu przyrody „Kępa Kazuńska” o łącznej powierzchni 544,3 ha. Przy wyższym stanie wody możemy popłynąć lewym ramieniem o długości 2 km. Z prawej strony pojawiają się kominy elektrociepłowni i zakładów chemicznych w Nowym Dworze Mazowieckim.
544,5 KM L => Czosnów, ukryty za wałem przeciwpowodziowym; na prawym brzegu osiedla mieszkaniowe Nowego Dworu Mazowieckiego. Ponieważ przed mostem środek rzeki zajmuje wielka ławica piaszczysta, płyniemy przy brzegu prawym.
549 KM P => Nowy Dwór Mazowiecki, most im. Marszałka Piłsudskiego na drodze do Serocka. Przed nim na lewym brzegu znajduje się leśny rezerwat przyrody „Ruska Kępa” o powierzchni 15,4 ha. Chroni naturalny łęg wierzbowo-topolowy na terenie zalewowym Wisły, gdzie ponad stuletnie topole białe (białodrzewy) – nazywane napoleońskimi – osiągają wysokość prawie 40 m i obwód około 7 m. Występują tu też stare wiązy, olsze i czeremchy. Przed nami malowniczy krajobraz wysokiej skarpy Wysoczyzny Płońskiej z zabudowaniami Twierdzy Modlin. Na półwyspie prawego brzegu (tzw. Wyspa Szwedzka) w fortach Kazunia stacjonują jednostki 2. Mazowieckiej Brygady Saperów Wojska Polskiego, Budowniczowie tymczasowych przepraw mostowych. W tym miejscu powołano do życia pod koniec 1918 r. Polską Marynarkę Wojenną z portem i stocznią , budującą nowoczesne małe okręty śródlądowe i morskie. Tu wybudowano okręt dla słynnej „Flotylli Pińskiej”, tu powstał ścigacz dla morskiej straży granicznej „Batory”, wsławiony w brawurowym przedarciem się przez kordon okrętów Kriegsmarine wokół Półwyspu helskiego i ucieczką do Szwecji w przeddzień kapitulacji grupy „Hel” 3 października 1939 r.
550,5 KM L => Ujście Narwi obok Twierdzy Modlin. Mijamy cypel Wyspy Szwedzkiej z monumentalną ruiną neorenesansowego spichlerza zbożowego z 1844 r. który po ostatniej wojnie nie został odbudowany. Trzy komory załadowawcze od strony Narwi przystosowane były do wyładunku zboża z barek, a od strony lądu do transportu pieszego i kołowego. Tylko pierwszych kilka lat spełniał swoje Źródło: Wisła 1047 tajemnic. Przewodnik Marka Kamińskiego
naturalne funkcje, a resztę żywota dokonał jako magazyn sprzętu wojskowego.
Położona naprzeciwko cytadela została wybudowana w latach 1807 – 1812 przez wojska inżynieryjne Francji i Księstwa Warszawskiego, następnie przejęta przez Rosjan i przez nich rozbudowywana do wybuchu I wojny światowej. Składa się z cytadeli, umocnionych przedmości: kazańskiego i nowodworskiego oraz dwóch rozległych pierścieni fortów. Należy do największych i najlepiej zachowanych twierdza w Polsce. Dwupiętrowe koszary należą do jednego z najdłuższych budynków w Europie; ten wojskowy tasiemiec liczy sobie 2250 metrów. W jego narożniku przy skarpie znajduje się Wieża Tatarska z rozległym widokiem na doliny obu rzek. Twierdzę można zwiedzać z przewodnikiem PTTK, odpocząć i posilić się w dwóch restauracjach. Wysokie popękane mury kilku fortów zewnętrznego pierścienia obronnego (Janówek, Czosnów) wykorzystywane są od lat 60. XX w. jako poligon ćwiczebny dla przyszłych alpinistów i wspinaczy „skałkowych”. Płynąc pod prąd w odległości 1 km, blisko brzegów Narwi, można dopłynąć do plaży znajdującej się po lewej stronie tuż przed mostem. To jedyne miejsce w okolicy zagospodarowane dla wodniaków.
550,5 KM L => Nowy Kazuń, bastion szaniec, tzw. Przedmoście Kazuńskie z 1812 r., powstały na miejscu szwedzkich fortyfikacji z 1656 r. Miejscowość powstała w 1724 r. Po otrzymaniu przez osadników z Holandii i Fryzji wyznania mennonickiego terenów podmokłych i zalewowych w celu ich zagospodarowania. Mennonici prowadzili życie akceptujące naturalny rytm rzeki związany z okresowymi wezbraniami wód, dostosowując do nich swój sposób gospodarowania. Domy zwane „halen hausy” budowano na sztucznych wyniesieniach o nazwie „terpy”, odpowiednio ukształtowanych i wzmocnionych, pomiędzy polami ustawiano plecione w wikliny płowy w celu zatrzymania żyznych namułów niesionych wysokimi wodami, groble obsadzano wierzbami, bo ich korzenie osuszają grunt. Po zniemczeniu w XIX w. przez późniejszych ewangelickich osadników niemieckich (stąd nazwa Kazuń Niemiecki) menonici zostali razem z nimi w 1944 r. ewakuowani w głąb Niemiec. Zachowały się resztki terpów, dom modlitwy i szczątki cmentarza. Z osadnictwem mennonickim będziemy się odtąd spotykali aż do ujścia Wisły. Na środku rzeki znajduje się szeroka mielizna usypana wspólnie przez wody Wisły i Narwi.
551,5 KM P => Wodowskaz „Modlin” o rzędnej „zero” 66,51 m n.p.m.
552 KM P => Zakroczym, most im. Obrońców Modlina 1939r. na drodze nr 7 Warszawa – Gdańsk. Nurt ściśnięty po mostem filarami jest szybki i głęboki. Za mostem kolejna mielizna na środku rzeki i początek wielkiej Kępy Zakroczymskiej. Przy wyższej wodzie można spróbować zapuścić się w malowniczą łachę o długości 3,5 km, oddzielającą kępę od miasta. Początek następnego ptasiego rezerwatu przyrody „Zakole Zakroczymskie” o powierzchni 528,4 ha. Główny nurt dobrze oznakowany.
554 KM L => Bór Kazuński, rosnący w odległości 500 m od brzegu wypukłego, oznacza tereny jedynego na całej trasie Wisły Kampinoskiego Parku Narodowego. Park, utworzony w 1959 r., chroni rozległe tereny Puszczy Kampinoskiej, leżące w pradolinie Wisły w zachodniej części Kotliny Warszawskiej, rozciąga się od skraju miasta i gminy Łomianki na wschodzie do ujściowego odcinka Bzury na zachodzie. Podłoże puszczy jest wyścielone piaskami eolicznymi, tworzącymi liczne charakterystyczne zespoły wydm o znacznych jak na płaską nizinę różnicach wysokości, dochodzących do 40 m i dlatego zwanych przez miejscową ludność „górami”. Pasy wydmowe przedzielają podmokłe obniżenia i torfowiska z reliktową roślinnością bagienną, ostoją łosiów i bobrów, także czapli siwej, bociana czarnego, żurawia i orlika krzykliwego.
556 KM P => Zakroczym. Miejsce lądowania znajduje się na końcu Kępy Zakroczymskiej pod skarpą z ośrodkiem wczasowym obok łodzi wędkarskich, skąd stroma droga prowadzi pod górę do miasta. Z platformy widokowej roztacza się wspaniały widok na dolinę Wisły. Gród w Zakroczymiu przez kilkaset lat strzegł ważnej przeprawy przez Wisłę na szlaku z Pomorza na Ruś.
556 KM L => Duża wyspa, położona naprzeciwko Zakroczymia z umocnionymi od strony rzeki brzegami, która przechodzi stopniowo w mieliznę i długie piaszczyste ławice. Na ich terenie i wodach przyległych utworzono w 1998 r. faunistyczny rezerwat przyrody o powierzchni 340,5 ha i nazwie „Wikliny Wiślane”. Zasilone wodami wielkich rzek Narwi i Bugu koryto Wisły powiększa swoją szerokość do 1,5 km, a w jego obrębie występuj ą liczne wyspy, mniej lub bardziej związane z lądem stałym, nazywane tutaj „kępami”.
557,4 KM P => Wólka Smoszewska, położona wzdłuż urwisk skarpy wiślanej, przerywanej cienistymi wąwozami, zarośniętymi bujną roślinnością. Niektóre z nich uznano za pomniki przyrody. U podnóża skarpy leżą wąskie, piaszczysto-żwirowe plaże, usiane głazami narzutowymi.
560 KM P => Mochty, zakład ceramiczny, produkujący cegły i rurki drenarskie na bazie miejscowej gliny. Za nim ujście potoku Struga.
561,5 KM P => Kępa Smoczewska.
563, KM L => Zatoczka przy dawnej przystani żeglugowej „Leoncin”. Wzdłuż brzegu Wisły ciągnie się od Kazunia potężny wał broniący przed wysoką wodą płaskie obniżenie o szerokości dochodzącej do 5 km, odwadniane do Bzury przez systemy rowów melioracyjnych Kanału Kromnowskiego. Wzdłuż wału do przeprawy przez Wisłę w Wyszogrodzie biegnie droga rn 575, równoległa do kompleksu leśnego Puszczy Kampinoskiej.
563,5 KM P => Smoszewo. Eklektyczny pałac z końca XIX w., obecnie szkolne schronisko młodzieżowe.
564,1 KM P => Wólka Przypojowska, posadowiona wzdłuż głębokiego parowu ze strumykiem na dnie.
570 KM P => Wychódźc, betonowy zjazd do wody dawnej przeprawy czołgowej; identyczne miejsce znajduje się naprzeciwko, koło Secymina. Doskonałe miejsce wodowania i lądowania.
573,2 KM L => Kępa Śladowska, największa wyspa długości blisko 6 km i szerokości do 700 m.
577 KM P => Czerwińsk, ujście potoku w wąwozie.
578 KM P => Czerwińsk, brukowany przyczółek przystani z XVIII w., wykonany w sposób ułatwiający przybicie i odbicie jednostkom pływający o różnym zanurzeniu. Prowadzi do niego ulica z centrum miejscowości. Historycznym wydarzeniem dla Czerwińska było połączenie się w 1410 r. wojsk koronnych z litewskimi, żmudzkimi i mazowieckimi, dążącymi na pole bitwy pod Grunwaldem. Wojska koronne przeszły w dniach 30 czerwca – 2 lipca na prawy brzeg rzeki po pierwszym w Polsce moście pontonowo-łyżwowym, wykonanym pod Kozienicami i spławionym Wisłą aż tutaj. Czerwińsk od 1124 r. do rozbiorów był własnością biskupów płockich, którzy ufundowali tu w 1148 r. opactwo kanoników regularnych laterańskich (obecnie klasztor Salezjanów). Dwuwieżowa bazylika romańska Zwiastowania NMP – jeden z najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce – została wzniesiona w 2. Po. XII w. Przebudowana w stylu późnego gotyku w 1497 r. posiada romański portal z 1140 r., barokowy ołtarz z 1647 r. z cudownym obrazem Matki Boskiej oraz cenne malowidła ścienne romańskie, gotyckie i renesansowe. Murowany budynek klasztoru powstał w XV w. w stylu gotyckim i nigdy nie uległ zniszczeniu. Dlatego w skarbcu i bibliotece klasztoru przechowywane są nadal przedmioty sprzed kilkuset lat. Z dziedzińca klasztoru rozciąga się rozległy widok na dolinę Wisły i lasy Puszczy kampinoskiej. Od bramy Opata Rafała (późnogotycka dzwonnica z 1497 r.) prowadzą do przystani na Wiśle 72 schody.
584 KM L => Kępa Wyszogrodzka, która zajmuje połowę koryta Wisły, szerokiego w tym miejscu do 1700 m. Po wpłynięciu w lewe ramię Wisły znajdziemy szereg dogodnych do biwakowania miejsc na terenie nieobjętym ochroną rezerwatową. Mijamy jednak wtedy Wyszogród. Przy prawym brzegu Kępa Konfederacja, zrośnięta od górnej wody z lądem. Z tego miejsca prawy brzeg jest umocniony na przestrzeni kilku kilometrów kamienną opaską.
586,9 KM P => Wodowskaz Wyszogród o rzędnej zero 60,28 m. n.p.m.
587 KM P => Wyszogród, przystań nadzoru Dróg Wodnych, dogodne miejsce lądowania i wodowania. Dojazd od ul. Wiślanej, na stromą skarpę prowadzą schody. Osadnictwo na terenie Wyszogrodu datuje się od V w. a gród obronny i osada targowa były wzmiankowane już w 1065 r. Od XII w. gród kasztelański, posiadał zamek i był siedzibą książąt mazowieckich od XIII w., miejsce odbywania sądów ziemskich, prawa miejskie w 1398 r. Od XV w. ważny port wiślany. Miasto w 1564 r. liczyło tylu mieszkańców, co w dniu dzisiejszym (ponad 2,5 tys) i posiadało 300 rzemieślników wielu zawodów, było m.in. głównym ośrodkiem sukiennictwa na Mazowszu. Od 1922 r. posiadało połączenie kolejową linią wąskotorową z Sochaczewem (nieczynne od 1990r.) Od 1915 do 1999 r. Wyszogród chlubił się najdłuższym drewnianym mostem w Europie (blisko 2 km), który z racji licznych podpór co roku był bohaterem licznych potyczek saperów z wiosennymi zatorami lodowymi. Z wysokiej Góry Zamkowej roztacza się wspaniała panorama doliny Wisły i Puszczy Kampinoskiej z Bzurą, wijącą się zwariowanymi splotami w drodze do ujścia . Późnobarokowy kościół Św. Trójcy z XVIII posiada ciekawy fronton i bramę wiodącą na dziedziniec. Z dawnego zespołu klasztornego Franciszkanów ocalał barokowych kościół Matki Bożej Anielskiej z gotyckim prezbiterium z początku XVI w. i budynek klasztorny z XVII w. Z Wyszogrodu prawym brzegiem Wisły prowadzi do Płocka znakowany na niebiesko szlak piezy im Władysława Broniewskiego.
Źródło: Wisła 1047 tajemnic. Przewodnik Marka Kamińskiego