Zapraszamy do rezerwacji kajaków online:

Kajakiem Wisłą z Karczewa – na Plażę Saską

Startujemy z przeprawy promowej Karczew-Gassy, po stronie Karczewa (487,5 km P). Dzięki promowi osobowo-samochodowemu uczestnicy spływu z lewobrzeżnej Wisły (okolic Konstancina-Jeziornej, czy Wilanowa) mogą bez problemu przedostać się na drugą stronę Wisły. Do promu można dojechać podmiejską komunikacją bądź rowerem (my rowery zabieramy po wcześniejszym uzgodnieniu). Zaraz po starcie (ok. 500 m) dopływamy do ptasiego raju na środku rzeki. Jest to jedna z wysp „Rezerwat Wyspy Świderskie” zwana Zieleńcem. W okresie lęgów ptaków wstęp na wyspę jest zabroniony, w celu ochrony gnieżdżących się tam ptaków.[show_more] Po niecałych 5 km po lewej stronie pojawia nam się plaża Ciszyca, na której można zrobić pierwszy postój i zaczerpnąć sił na kolejny odcinek rzeki. Dalej zobaczymy ujście rzeki Jeziorki (po lewej stronie 493,7 km L) i przepłyniemy przez Rezerwat Wyspy Zawadowskie, gdzie Wisła poszerza się do 1 km. Od tego momentu przekraczamy granice Warszawy. Po prawej stronie znajduje się jedna z miejskich plaż: plaża Romantyczna (501 KM P). Tu również możesz się zatrzymać i skorzystać z oferty plaży. W okresie letnim znajduje się tutaj punkt małej gastronomii gdzie można posilić się świeżą potrawą z Grilla. Płynąc dalej będziemy mogli zobaczyć jeszcze po lewej stronie Wisły: nowe ujście Wilanówki, które jest zatamowane celem spiętrzenia wody do chłodzenia procesów grzewczych w największej w Europie Elektrociepłowni „Siekierki”. Płynąc dalej przepływamy pod dwu pylonowym (podwieszanym) mostem Siekierkowskim. Na prawym brzegu widzimy dwie budowle w kształcie walca. Są to zapasowe ujęcia wody dla m.st. Warszawy. Z kolei kawałek dalej w nurcie rzeki będzie stała „Gruba Kaśka”. Jest to główne ujęcie wody z Wisły dla m.st. Warszawy. Cały system poboru wody jest ewenementem na skalę światową i nigdzie indziej nie spotykanym rozwiązaniem. Do zapoznania się z tą technologią zapraszamy do Wodociągów Warszawskich na ul. Filtrową. Kolejny most – nowo odbudowany w 2016 r. po wielkim pożarze w 2015 r. – to most Łazienkowski. Nasz punkt docelowy już widać w oddali. Spływ kończymy po prawej stronie Wisły, zaraz za mostem J.Poniatowskiego na miejskiej plaży Poniatówka.

Niewiele osób wie, że cała trasa wiedzie po etnograficznym mikroregionie zwanym Urzeczem, a gwarowo zwane Łurzycem. Mikroregion rozciąga się w dolinie Wisły pomiędzy warszawskimi Siekierkami, Saską Kępą i umownie od północy granicą na moście Średnicowym, a dawnymi ujściami Pilicy i Wilgi na południu. W wielu miejscach nazwa zapisana jest fonetycznie jako Łużyce, jednak wg ustaleń językoznawców pochodzi ona „od rzeki” toteż powinna być zapisywana przez „rz”. W XVIII wieku ludzi żyjących poniżej skarpy wiślanej nazywano „Urzyckimi” (na górnych polach mieszkali Górniacy lub Polesoki), natomiast w następnym stuleciu Urzecze dostrzegało większość polskich etnografów z Oskarem Kolbergiem na czele. Na ukształtowanie się odrębnej tożsamości modrych Łurzycoków wpłynęło szereg czynników. Przede wszystkim była to obecność Wisły, która wymusiła nierozerwalne związki mieszkańców z orylami (flisamami), olędrami i rzecznym handlem. Miejscowa ludność gospodarująca na żyznych ziemiach regularnie zalewanych przez Wisłę, tradycyjnie zajmowała się rolnictwem, sadownictwem oraz spławem towarów do Warszawy, Torunia a nawet Gdańska. Jedne z lokalnych przysłów mówi, iż Lepiej na Lurzycu na wirzbie, niż na Polesiu w izbie, co pokazuje uroki życia na tym obszarze – choć regularnie zalewanym, to jednak bogatym dzięki żyznej ziemi i dobremu położeniu w górę rzeki od Warszawy. Określony typ osadnictwa (olędrzy, oryle), wspólnota losu (powodzie), a także nieograniczona dostępność do rynku warszawskiego, przyczyniły się do wytworzenia unikatowej wspólnoty regionalne, manifestującej się m.in. w pięknych wilanowskich strojach, budownictwie i specyficznej nadrzecznej gospodarce. Tutejszy krajobraz kulturowy wyróżniał się szeregiem odrębnych cech, takich ja trytwy, terpy, czy bindugi, niespotykanych lub bardzo rzadkich na sąsiednich „górnych polach”.[/show_more]

Tyle o Urzeczu jedynym takim mikroregionie z taką historią. Teraz pozostaje jedynie płynąć kajakiem i podziwiać ostatnie naturalne, jeszcze nie uregulowane brzegi Wisły

Przewidywany czas spływu: od 3,5 h
Rzeki: Wisła
Dystans: 23 km
Wymagane doświadczenie: Brak
Proponowane godziny startu: 9:00 – 14:00